Recent bevroeg provincieraadslid van Vlaams Belang Jan Claessen provinciegouverneur Cathy Berx naar de resultaten en bekendheid van de WODCA-acties die inmiddels al 20 jaar bestaan, en dan meer specifiek naar het gebruik van drugs in het verkeer.

De afgelopen weken is het meermaals fout gegaan door drugsgebruik in het verkeer in en rond Antwerpen. Zo werden zelfs verschillende buschauffeurs positief getest op drugs. Alarmerend zijn de WODCA resultaten van 2021 waarbij 46% van wie een speekseltest onderging onder invloed was van drugs. Onlangs, in de nacht van 07-08 mei testten maar liefst 66% positief op een speekseltest en moesten een bijkomende bloedproef ondergaan. tijdens WODCA-drugcontroles. Na al die jaren blijven de WODCA-acties hun noodzaak bewijzen, echter de naambekendheid als afschrikkingseffect verdwijnt als sneeuw voor de zon. Niet alle jeugdige autobestuurders hebben weet van het provinciaal initiatief om weekend ongevallen door controle aan te pakken. Omdat druggebruik meer voorkomt bij jongeren, is het interessant om bewustwordingscampagnes op deze doelgroep te richten. De gouverneur belooft in elk geval opnieuw te bekijken of en hoe we opnieuw zullen inzetten op een ruimere sensibilisering en naambekendheid van WODCA-controles. Allicht weet de overgrote meerderheid van de bestuurders wel dat rijden en drinken, rijden en druggebruik écht niet samengaan. Tussen weten en doen, gaapt helaas een kloof.

“De provincie –onder de vleugels van de gouverneur- zou terug meer moeten sensibiliseren op naambekendheid en het doel van de WODCA-acties bij -25 jarigen. Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat de aandacht aan het verslappen is bij onze jonge burgers,” aldus Jan Claessen.

Op de vraag of er tijdens een WODCA-actie gecontroleerd wordt op alle soorten van drugs en of de Antwerpse politie alle beschikbare testen voor de verschillende genotsmiddelen ter beschikking heeft, kwamen toch enkele verontrustende lacunes aan het licht. Zo kan bijvoorbeeld niet worden getest op het gebruik van lachgas wat nochtans een gekend en veelvuldig gebruikte drugs is bij jongeren. Verder gebeuren drugstests steeds selectief nadat aan de hand van een checklist wordt vastgesteld dat er sprake is van ‘uiterlijke kenmerken van druggebruik’. Beschikbaarheid van de speekseltesten blijft –helaas- gelimiteerd. Het aantal tests dat jaarlijks beschikbaar is en kan worden verdeeld over de zones is vooral ook afhankelijk van de budgetten van Justitie. Doorgaans zijn er onvoldoende.

Jan Claessen: “Het kan niet dat speekseltesten maar met mondjesmaat worden toebedeeld aan onze politiezones omdat het daarvoor uitgetrokken budget van justitie ontoereikend is. Alle middelen moeten worden ingezet in de strijd tegen drugs, zeker in het verkeer.”